De Kanjerregel van de maand februari:
WE DOEN MEE (niemand blijft zielig)
Ze zeggen wel eens treuren heeft geen zin.
Verdrietig zijn of iets spannend vinden is prima.
Wel is het belangrijk voor kinderen om te leren om ook de knop om te kunnen zetten.
Zo ervaar je dat je je weer beter (misschien wel sneller dan gedacht) voelt wanneer je met de rest mee doet of je concentreert op iets anders.
Je blijft dan niet in het verhaal van jouw gedachten hangen, maar verlegt jouw aandacht op iets concreets, zoals bijvoorbeeld de les, het samenwerken, spelen, sporten.
Als ouder en leerkracht is het goed om bij jonge kinderen het gevoel te benoemen, waardoor het mogelijk komt en te vragen of dat klopt en dat je dat begrijpt. Even aandacht geven, laten horen, zien en voelen dat je je kind ziet en het gevoel erkent. Dit haalt al wat druk van de ketel.
En daarna kun je rustig en bemoedigend aangeven wat de volgende stap is.
Bij wat oudere kinderen kun je vragen het gevoel te benoemen en wat het nodig heeft om weer mee te kunnen doen.
Bij grotere thema's spreek je af om daar later op een geschikt moment samen even voor te gaan zitten. Mogelijk wil een wat ouder kind het bespreken met een vriend of vriendin, dat is natuurlijk ook prima.
